SOS ! Ana- Babalara Yardım (Doktor)

OÇEM' de tanıştığım ve bilgili ve görgülü ve çok tatlı arkadaşım Hacer sayesinde merak sardım biraz da çocuk gelişim ve eğitim kitapları okumaya.
Ah ne kadar gecikmişim. anlatamam ufkumun nasıl açılıp, bakış açımın nasıl değiştiğine.
Beril asla çok büyük sorunları olan bir çocuk olmadı. Hatta hakkını yemiyim genel olarak "melek gibi" bir çocuktu. (TU TU TUH MAŞŞALLAH !!!!)
Ama anladım ki çocuk milletinin normali yok. Yani bizim "normal" kriterlerimizle onların ki öyle farklı ki...
sahiden biz onları anlamıyormuşuz ve bizim -aklımız sıra- verdiğimiz kesin mesajları çocuklar resmen  kulaklıkla MP3  dinlerkenki gibi duyuyormuş ve aldırıyormuş. Yani hiç aldırmıyormuş HİÇ...
Anne babaların elinden düşmemesi gereken bi kitap bu. Zira farklı bir çok soruna net anlatımla ve de çok iyi yönlendirme ile yanıt veriyor. Karambolde kalmadan sorunu belirleyip, uygulama yapıyorsunuz.
Çocuğunuzun "BASİT"  huysuzluklarının aslında buzdağının görünen yüzü olduğunu ve "OTORİTE" nin aslında kim olduğunu anlamanızı sağlayan harika bir kılavuzkitap.
Üstelik uygulama sonuçlar çok şaşırtıcı.
Gördüklerinize inanamayacaksınız.
Çünkü "anlamıyorum ben bu çocuğu" cümlesinin cevabı,sizin davranışınızda imiş ve cevap da kabaca şu:
YA SÖYLEME YA DA YAP.
Bu konuda aslında en büyük teşekkürü; canım arkadaşım, 25 imden sonra dost -değil abla bile -bulabileceğimin yegane kanıtı; benim ,arkadaşlarımın  ve hatta tüm tanıdıklarımın çekinmeden heran danışabildiği ; işini çok seven ,çok çalışan, çok öğrenen ve beni de resmen EĞİTEN, anne,eş,dost ve doktor karpuzlarının hepsini upuzun kollarla hiç sorunssuz taşıyabilen ailemin parçası Uzm. Psikiyatr Dr. Arzu SARP hakediyor.

Onun anneliğime katkısı belki 100 lerce kitap kadar oldu. Çok önemli şeyler öğrendim.Hepimiz çok önemli 2 şeyi bilmeliyiz.




1. Çocuklarımıza verebileceğimiz en önemli şey sağlıktır. Sağlıklı bir kişisel gelişim yaşayabilmeleri için de kitaplar inanılmaz yardımcı oluyor.
2. Belki farkında değiliz ama bizim küçümsediğimiz bazı minik sorunlar; örneğin tüm öğretmenlerin sorunu olan sosyalfobik ve ya dikkat eksikliği bulunan çocuklara doktorlar o kadar çabuk ve yerinde müdehale ediyor ki, inanamazsınız.Artık neredeyse eğitimli ve kültürlü ailelerin çocuklarının 2/5 i psikiyatrist yardımı alıyor. bu bilinçli insanları İnanılmaz takdir ediyorm.Psikiyatrist yardımı almasını sağlamamak anne babaların en büyük ayıbı, bence.
 İshal olan çocuğunuzu doktora götürmek için düşünmüyorsanız, psikiyatriste götürmek için neden düşünüyorsunuz. Ya da şöyle sormalıyım soruyu: İlerde çocuğunz "neden" sorusunu sorarsa  ne diyceksiniz.
Çok garip bi mantıkla bi soru sorcam size :
-Tamam sizin çocuğunuz -sayenizde- iyi bir eğitim alıp, akıl sağlığı yeinde bir birey olarak yetişiyor.  Ama 20 yıl sonra kızınız ya da oğlunuzun problemli bir bireyle evlenmesini ister misiniz?
İşte bu yüzden yazdım bu yazıyı ve kendimi ve yavrumu ara ara yorumluyorum "İyimiyiz,yardım almamız gereken bi konu var mı" diye.
Eğer cevabım evetse yarın gidiyorum bir psikiyatriste :))))
Not: Merak etmeyin iyyim, valla :)))


.