Demin okudum Bir kelebeğin günlüğünden bağlanarak,Haticenin hayatını...
Yazıyı radikalden okunudm .İsteyen buna tıklayıp okusun...
Benim diyceğim de şudur.
"Offf, o kadar çok ki Haticeler.. Hangi köy okuluna gitseniz, hem Hatice var; hemde umursamaz anne- babaların Haticeleştirdiği çocuklar.
tek çare ne biliyormusunuz : Eğitmek ama kimi? Onları değil, kendi çocuğunuzu... Hacıbabamız( eşimin büyükbabası) derki; herkes önce yakın çevresine yardım etmeli, eğer herkes yaparsa bunu, uzakta yardıma muhtaç kimse kalmaz ki...O yüzden önce çocuğumuza öğretmeli, iyi olmayı, yardım etmeyiiiii....."
2 yorum:
içim acıdı okurken, eminim bu yazıyı kim okursa aynı duyguları hissedecek. Ama genelde böyle şeylere üzülmemiz on dakika sürüyo, neden oluyo bilmiyorum ama artık çoğu şeye duyarsızlaşıyoruz. İnşallah Hatice olayı böyle olmaz. İnşallah genetiğimize yazılı olan merhamet duygumuzu uyandırmayı başarabiriz ülke olarak..
Haklısın mutlucum (mutlusun sen şimdi de o yüzden mutlucum).
Ama ben öğreten Arı kimliğimle,bunu da bi karakter parçası yapmaya ve hiç olmazsa çevremdekilere konu tekrarları ile anlatıyorum.
Öğretmen denen garip kişilik bildiğini öğretmezse çatlar....
Yorum Gönder